Większość z nas w procesie dorastania, gdy byliśmy dziećmi – rozwinęliśmy w sobie pewne „strategie” – dążenia do sukcesu – oraz unikania porażek.
Niestety, strategie te – przydatne w okresie bycia dziećmi – gdy odpowiedzialność za nasze wybory, decyzje i działania mogliśmy z łatwością przenieść na świat zewnętrzny/rodziców/bliskich itd. – zupełnie nie sprawdzają się będąc dorosłymi ludźmi.
Przypomnę dlaczego – być może taka mała kontemplacja kogoś obudzi
Najpopularniejszy sposób – to unikanie wszelkich wyzwań, celów i dążeń – które mogłyby przynieść nam porażkę – które „NIE PASUJĄ” do naszych dotychczasowych doświadczeń, wiedzy, umiejętności i talentów.
Drugim sposobem jest tzw. iluzoryczne dążenie do sukcesu – niekiedy nazywane 'magicznym myśleniem’ – a które nadal skutkuje trzymaniem się przez nas „własnego pudełka” – zwanego strefą komfortu. Mianowicie strategia ta zakłada wybiórcze wyszukiwanie TYLKO TYCH WYZWAŃ (celów), które pasują do naszych obecnych zasobów – fizycznych, intelektualnych,umysłowych, finansowych, naszych talentów itp.
Realizowanie celów „w stanie dziecka” oznacza, że albo będziemy unikać działań – albo będziemy chcieli czekać i zwlekać aż życie „podsunie nam” idealne warunki do tego abyśmy mogli zadziałać.
Dlatego stan dziecka – zawsze wiąże się z trzymaniem się strefy komfortu.
Przywództwo jest zabawą dla dorosłych – bo dorosły człowiek nie może wybrać sobie tylko tych lekcji, problemów i doświadczeń „które chce” – po drodze do realizacji swojej wizji – swoich celów.
Dorosły człowiek – samodzielny, odpowiedzialny – stawia czoła każdemu problemowi natychmiast. Nie ucieka i nie unika konfrontacji z rzeczywistością – podejmuje decyzje bardzo szybko. Nawet te najbardziej bolesne.
Nie bawi się w „emocje i uczucia na temat wydarzeń” – ale w fakty na temat wydarzeń. Postępuje rozsądnie. Robi to co trzeba – wtedy gdy trzeba to zrobić. (dziecko w nas – zrobi wszystko aby nic nie zrobić – aby ktoś zrobił wszystko za nas )
Dorosły akceptuje fakt, że aby zrealizować większe życiowe cele – w pierwszej kolejności musi STAĆ się – BYĆ osobą, która poradzi sobie ze wszystkimi wyzwaniami na drodze realizacji celu ( tzw. „zapłacić cenę” )
A kluczem jest tutaj stan dorosłego- uczciwości – prawdy – rozsądku – dyscypliny – determinacji – samodzielności i odpowiedzialności.
( literatura uzupełniająca : Eric Berne )
Dla większego zrozumienia siebie i uwolnienia emocji proponuję ćwiczenie :
zapisz wszystkie sytuacje życiowe, cele, wyzwania oraz wszystkich ludzi – wobec których odczuwasz brak komfortu / dyskomfort (jak poradziłoby sobie z tym dziecko – a jak dorosły człowiek – wyobraź to sobie)
zadaj sobie pytanie :
„czy istnieje jakaś sytuacja życiowa, którą mogę rozwiązać natychmiast – pod warunkiem, że podejdę do tej kwestii jako osoba dorosła, samodzielna i odpowiedzialna ? ”
( czyli uwolnię dyskomfort i fałszywe przekonanie, że sytuacja wykracza poza moje zdolności i umiejętności )
(żadna obecna sytuacja życiowa nie wykracza poza nasze zdolności i moc osobistą – tylko czasami jesteśmy w takim stanie umysłu w którym problemu nie rozwiążemy – dopóki nasz stan świadomości nie ulegnie zmianie )